Flaneren met de camper

Vrijdag: Naar Hoek van Holland, slapen met zeezicht

We werpen ons meteen voor de (zee)leeuwen: slapen met zeezicht. Dat is lang niet altijd mogelijk langs deze kust, maar wel op de camperplaats aan de Koningin Emma Boulevard in Hoek van Holland. Vanuit Antwerpen zijn we er in minder dan twee uur, bijna geheel over de snelweg en het laatste stukje binnendoor. Het is spannend tot het laatste moment, want deze gratis plek is razend populair, ook in de winter. Maar gelukkig zijn er op deze decemberdag nog twee van de vijf plekken vrij. We staan aan het uiterste puntje van de Nieuwe Waterweg die hier in de Noordzee uitmondt. Extra attractie, de soms reusachtige zeeschepen die vlak langs onze camper varen, op weg van en naar de Rotterdamse haven. Onwerkelijk en tof om dit vanuit je luie stoel te aanschouwen.

Droge voeten in zee

Het is somber, koud weer. Maar wel droog, dus hup de wandelschoenen aan. En dat blijkt een heel goed idee. Na een half uurtje stappen, staren we vanop de Noorderpier de oneindige Noordzee in. En zijn we even later zelfs helemaal omringd door de zee. Gelukkig wel met droge voeten op het Noordhoofd, een dam die maar liefst 4,5 kilometer het water in strekt. Na onze wandeling genieten we gewoon weer verder van het uitzicht in de camper.

Zaterdag: Naar Kijkduin, op de fiets door Den Haag

Niks veranderlijker dan het weer. Er is geen wolkje meer aan de lucht als we wakker worden. Het wordt een stralende winterdag, dus gaan we snel op weg naar Roompot Vakantiepark Kijkduin in de gelijknamige badplaats. Lekker dichtbij, een klein half uurtje rijden. Geen zeezicht hier, maar een prima uitvalsbasis voor ons doel van vandaag: een fietstocht door Den Haag, de woonplaats en residentie van koning Willem-Alexander en ook de zetel van de regering. Het is vooral een prachtige, monumentale stad aan zee die heel toegankelijk is voor fietsers via het knooppuntennetwerk dat hier zelfs tot in de binnenstad is uitgezet. In ons rondje van 25 kilometer zien we zo’n beetje alle bezienswaardigheden.

Dwars over het Binnenhof

We rijden eerst naar de binnenstad. We volgen de bordjes en maken, ook te voet, af en toe een zijsprongetje links en rechts van de route. Zo zien we Het Lange Voorhout met het chique Hotel des Indes, het Buitenhof met de Hofvijver en de Gevangenpoort. Via het Binnenhof, waar het parlement zetelt, gaan we naar het monumentale museum Mauritshuis en het Plein met zijn grote terrassen. Waar kan dat nog, gewoon dwars door het regeringscentrum fietsen? Poort onderdoor, langs de Tweede Kamer, de Ridderzaal, kletsende chauffeurs voor hun dienstauto’s en een cameraploeg die klaar staat voor een interview. En dan bij het beroemde Torentje van de premier er weer uit.

Balkonscène

Natuurlijk fietsen we ook even langs Paleis Noordeinde, het werkpaleis van de koning. Vader des vaderlands Willem van Oranje torent – als sinds 1845 – te paard op zijn sokkel fier boven het vergulde paleishek uit. Een ereplaats van waar hij het beste zicht heeft op de jaarlijkse balkonscène met de koninklijke familie op Prinsjesdag. Aan de achterkant van het paleis ligt de Paleistuin, nu een openbaar park met grote gazons, bloemperken, bomen en vijvers. Veel wandelaars en spelende kinderen genieten er vandaag van de zon.

We gaan door naar het Haagse bos. Ontdaan van alle blad, showen de eeuwenoude bomen hun dikke stammen en zware takken in de zon. Op een enkele fietser en wandelaar na is het er muisstil. Alsof het niet middenin de stad ligt. Hier komen we langs de statige toegangspoort aan de achterzijde van het 17de-eeuwse Paleis Ten Bosch, sinds vorig jaar de woning van het koningspaar.

Relaxen in de zon

Vanaf hier rijden we via de duinen naar badplaats Scheveningen, met zijn beroemde Pier. Nog steeds Den Haag en toch een totaal andere sfeer. En winter of niet, we moeten echt ons best doen om op een van de strandtenten die hier het hele jaar open zijn, een plekje te vinden. De beloning is er dan ook naar, relaxen in het zonnetje met een beker warme chocolademelk en slagroom. Natuurlijk struinen we daarna nog even naar de recent opgeknapte Pier en het machtige Kurhaushotel voor we via de vissershaven en de duinen terug naar de camping fietsen .

Zondag: Naar Noordwijk, fietsen in de duinen

Deze kuststreek zit zo in elkaar dat de verbindingswegen voor auto’s landinwaarts liggen, maar alle boulevards van de badplaatsen zijn – deels – open voor alle verkeer. Dus flaneren we er op los met de camper. Een ultiem gevoel van vrijheid.

Warme vis

Deze ochtend namen we eerst nog even de Scheveningse boulevard voor we door gingen naar Katwijk aan Zee, zo’n twintig kilometer verderop. Op de heerlijk lange, stille boulevard hier is vandaag plek genoeg om even de camper te parkeren voor een lunch met een zicht. En als je zo dicht bij de zee bent, dan haal je die bij een van de vele viskraampjes hier. Dampende gebakken kibbeling (kabeljauw) met een vers zalmslaatje: smullen!

Dan is het tijd om naar onze halteplaats voor de komende twee nachten te rijden. Dat is camping De Duinpan, even buiten Noordwijk aan Zee. Het ligt aan de voet van een uitgestrekt duingebied, dat je alleen te voet of met de fiets kan verkennen. En dat is precies wat we willen. Dus hup, de duinen in. Ze hebben hier hun best gedaan om het fietsers naar de zin te maken. Strak geasfalteerde paden slingeren zich omhoog en omlaag. Wandelaars kunnen zich op aparte paden ook helemaal uitleven. En winter of niet, de natuur is ook nu schitterend. Golvend en ruig met zandverstuivingen, duinen bedekt met helmgras en duindoorn, afgewisseld door stroken bos met vooral naaldbomen.

Klassieke badplaatsen

We doen vanmiddag een tochtje van zo’n 25 kilometer, richting het zuiden via Noordwijk naar Katwijk en weer terug. Het zijn klassieke badplaatsen ingesteld op veel toeristen, maar wel met een eigen karakter. Noordwijk is het meest mondain, met hoge, luxe appartementencomplexen en hotels en een lange winkelstraat met chique winkeltjes en speciaalzaken. Katwijk is nog wat meer het oude vissersdorp en de familiebadplaats van vroeger. Weinig hoogbouw, maar veel leuke huizen langs de boulevard. Daaraan ligt ook de Markt, met zijn stijlvolle Oude Kerk, visrestaurantjes en winkels.

Mystieke sfeer

Aan het einde van onze tocht stallen we onze fietsen op een kilometer van de camping, bij de Duindamse Slag voor een strandwandeling. Het begint al een beetje te schemeren. Door de openingen in het wolkendek schitteren af en toe de zonnestralen van de ondergaande zon op het zeewater. Met een uitzicht tot in het oneindige. Het schept een mystieke sfeer.

Maandag: Op de fiets naar Zandvoort, retour naar huis

De laatste ochtend van onze campertrip wacht ons nog een flinke uitdaging. De fietsen staan al klaar, voor een laatste tocht door de duinen. Nu richting het noorden, naar oerbadplaats Zandvoort. Het is een paar graden boven nul en het weerbericht toont pittige, felle buien, met tussendoor ook zonneschijn. Dus dat wordt goed de weerapp in de gaten houden en het juiste moment timen. Als het even droog is, gaan we vlug op pad. Het is zo’n dertien kilometer naar Zandvoort, door ononderbroken, leeg, ongerept duingebied. Een schitterend stukje Hollandse kust. Als de zon doorbreekt, licht het landschap in alle kleuren groen op, met de donkere wolken als decor. Een kleurige regenboog trakteert ons op extra spektakel. En dan duikt ook nog een roedel herten op.

Rondje Zandvoort

Als we Zandvoort naderen, komt een woeste bui wel heel dichtbij. Maar daar ligt gelukkig het allereerste strandpaviljoen, een van de vele hier, in zicht. Deze heet Tijn, en de vermoedelijke eigenaar met die naam is een verwoed stoker, want hij heeft meerdere houtkachels binnen en buiten in vol bedrijf. Terwijl we ons warmen aan het vuur, voorzien van onvermijdelijke chocolademelk, waait na wat verdwaalde druppels de bui gelukkig weer over. Tijd voor nog een rondje door Zandvoort, een van Nederlandse bekendste badplaatsen. Nu is het er heerlijk rustig, maar in het seizoen wordt deze plek bezocht door vele strandgangers uit binnen- en buitenland. En dan mogen we de raceliefhebbers niet vergeten, nu het vermaarde circuit in de duinen weer gastheer van het Formule 1-circus is. De razend populaire Nederlandse piloot Max Verstappen zit daar vast voor iets tussen.

Geen volle snelheid voor ons. Wij toeren met een slakkengangetje over de brede boulevard en nemen zo afscheid van de zee. Nog een laatste lunch op de camping en dan weer naar huis. Gaan we zeker nog eens doen, zo’n wintertripje.