Loft op wielen

Jonas Van den Bergh houdt van een stevig project. Enkele jaren geleden zag de fotograaf online verleidelijke tiny houses verschijnen, je weet wel: piepkleine maar superslim ingerichte huisjes, meestal omringd door weelderige natuur. Jonas wist meteen dat dat was wat hij zocht. Zijn plan van aanpak was doordacht.

Mobiel tiny house 

Jonas: ‘Tot enkele jaren geleden woonde ik in een groot huis met mijn gezin. Maar toen die relatie spaak liep, vond ik het huis veel te groot voor mij alleen… In die periode zag ik online steeds vaker van die knappe tiny houses opduiken, en ik voelde er wel iets voor om ook zo te wonen. Alleen: je moet wel een plek hebben om zo’n huisje op te stellen. Toevallig leerde ik in diezelfde periode een meisje kennen dat in een omgebouwde vrachtwagen woonde. Toen vielen alle puzzelstukjes in elkaar: een mobiel tiny house was dé oplossing.’ 

Rapido als testcase 

‘Ik besliste om mijn huis te verhuren en kocht een goedkope oldtimer om mijn idee eerst te testen. Mijn Peugeot J5 Rapido was dertig jaar oud toen ik hem kocht, maar zo goed als gebruiksklaar. Ik trok er dus snel in en was benieuwd: zou ik dat wel kunnen, permanent in een motorhome wonen? Inmiddels zijn we een jaar verder en ben ik helemaal gewend aan het leven op een beperkte oppervlakte. De grootste pluspunten? Ik ben veel meer buiten, veel vaker in de natuur. In de zomer sta ik op een weide – met toestemming van de eigenaar uiteraard. ’s Winters heb ik enkele vaste uitvalsbasissen in het Antwerpse. Nog een enorm voordeel: ik kan op reis vertrekken wanneer ik maar wil. Met mijn complete huis.’ 

Ruimte en licht 

‘Natuurlijk heb ik intussen ook ontdekt wat ik mis. En dat is vooral ruimtegevoel en veel licht. Ik kocht ondertussen een IVECO-vrachtwagen die ik nog volop aan het ombouwen ben. Ik weet nu al dat het een soort loft op wielen moet worden, met alle comfort en een groter ruimtegevoel dan wat ik nu in mijn Peugeot heb. Maar dat komt goed, want mijn project krijgt duidelijk vorm. Sinds kort liggen er zonnepanelen op het dak van mijn vrachtwagen en ik liet ook een “gevel” met veel glas plaatsen in de zijkant waar vroeger het zeil hing. De enige uitdaging is het gewicht. Je mag niet zomaar om het even wat monteren in een vrachtwagen waar je nog mee wilt rijden, het maximale gewicht is vrij beperkt. Een geluk bij een ongeluk is wel dat ik door de coronacrisis mijn job verloor, en dus veel tijd heb om te puzzelen. En eigenlijk geniet ik daar wel van. Ik was sowieso van plan om minder te gaan werken en te leven met meer vrijheid. Die droom wordt nu elke dag tastbaarder.’ 

Gepubliceerd op dinsdag, januari 12, 2021 door Karlien De Vrieze

Delen